O TSXG obriga ao Sergas (Servicio xurídico) a indemnizar con 40.000 euros dos galegos/as por a mala xestión do servicio público

Información
Sergas | 18 Octubre 2022 | 931 votos | Correo electrónico | Imprimir

El letrado de la Asesoría de Sanidad Sr Rafael Alvaro Millan Calenti abrió  una investigación dentro de la Xunta de Galicia paralela a la querella  criminal para investigar al periodista Miguel Delgado. |O TSXG confirma unha condena ao Sergas por denegar o ingreso en psiquiatría de Lugo a un paciente que faleceu por unha síndrome derivada da esquizofrenia que sufría

18/10/2022.- A sección primeira da Sala do Contencioso-administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) confirmou a sentenza que condena ao Sergas a indemnizar con 40.000 euros á nai dun paciente que sufría esquizofrenia paranoide e que faleceu o 11 de novembro de 2013, cando tiña 33 anos, en Lugo, tras ser dado de alta no Hospital de Día de Psiquiatría e no Servizo de Psiquiatría do Hospital Universitario Lucus Augusti.

 

 

A doutora que o atendeu no Hospital de Día de Psiquiatría de Lugo, segundo a sentenza, “sempre viña poñendo en dúbida as patoloxías” do doente. Os xuíces aseguran na resolución que en novembro de 2013 presentaba “un estado de gran alteración”, como consecuencia de ser sometido a un xuízo penal o día 7 dese mes por agresión a un profesional médico, que concluíu cunha sentenza condenatoria de conformidade. “O empeoramento que se estaba producindo, e do que o paciente era consciente, foi posto por el, como anteriormente xa fixera en diversas ocasións, en coñecemento da doutora, quen entendeu que todo era finxido para obter un beneficio ante a xurisdición penal (algo ilóxico cando xa recaera sentenza firme)”, salienta o TSXG, á vez que recalca que a facultativa “desatendeu a petición de axuda e o internamento que lle solicitaba e procedeu a darlle o alta”.

 

“Non satisfeita con tan anómala actitude, contactou telefonicamente co Servizo de Urxencias de Psiquiatría do HULA advertindo a outra doutora da situación do paciente e recomendándolle que, se acudía por alí, non procedese ao seu internamento”, afirman os maxistrados, os cales resaltan que, neses días, a situación psíquica do doente empeorou de forma notable, “o que foi apreciado, tanto polo dono como polo encargado do hostal en que residía”. De feito, o persoal do establecemento alertou á policía o 10 de novembro porque se escapou “nun estado psicolóxico de elevado risco”.

 

Os axentes localizárono de madrugada cando “vagaba polas rúas de Lugo”. Ese día foi atendido no Servizo de Urxencias do HULA por unha doutora, a cal lle diagnosticou brote psicótico, derivándoo ao Servizo de Psiquiatría de Urxencias dese centro hospitalario, onde foi atendido por outra facultativa, quen “facendo caso da advertencia e recomendación da súa colega do Hospital de Día de Psiquiatría, fixo caso omiso, tanto do previo diagnóstico da doutora, que derivara ao doente ao seu servizo, como do seu historial médico e dos claros síntomas do seu estado”. Así, limitouse, segundo a resolución, “a mantelo en observación ata a mañá do día 10 de novembro, en que procedeu a darlle de alta, a pesar de que instantes antes intentara agredir a un médico e a unha enfermeira de urxencias”.

 

Ao día seguinte, o 11 de novembro de 2013, o paciente provocou un novo altercado fronte ao edificio da Xunta en Lugo, pois trataba de lanzarse aos vehículos que circulaban polo lugar, despois de agredir a un viandante. A policía logrou reducilo e foi trasladado ao hospital polo 112, onde ingresou en parada cardiorrespiratoria, “como consecuencia da cal faleceu, reflectindo o informe de autopsia, como causa da morte, Síndrome de Delirio Excitado, derivado da esquizofrenia que padecía”, resaltan os xuíces, os cales consideran probado que ambas as doutoras, “predispostas pola súa apreciación subxectiva e infundada de que todo era finxido ou esaxerado, incumpriron as súas obrigas e desatenderon o ditado dos protocolos, sen valorar tampouco o historial psiquiátrico do paciente, e optaron por pechar os ollos e darlle o alta, abandonándoo á súa sorte”.

 

“Manter, como fai a administración, que non se probou a necesidade do internamento do doente no presente caso, constitúe unha afronta á intelixencia dun cidadán medio por profano que sexa na materia”, destaca a Sala, á vez que indica que “a relación de causa a efecto entre a situación psiquiátrica do doente, o seu mal diagnóstico, a ausencia de internamento nun centro adecuado a este tipo de pacientes e a súa morte devén indiscutida”.

 

Con todo, os maxistrados sinalan que “non cabe afirmar con total seguridade que outro fose o resultado de atenderse correcta e adecuadamente ao paciente e de habérselle internado no centro a véspera do seu óbito”. Con todo, recalcan que “é precisamente esa incerteza acerca do que puidese acontecer de actuarse coa dilixencia esixible, de diagnosticarse certeiramente a súa patoloxía, en lugar de supoñer actuacións finxidas ou esaxeradas que a propia vida demostrou inexistentes, de acordarse o seu internamento con tratamento ad hoc e baixo control permanente, o que fai entrar en xogo a doutrina da perda de oportunidade, ante a imposibilidade por esta Sala de apreciar unha infracción da lex artis -pois a sentenza só foi recorrida polo Sergas e pola súa entidade aseguradora-, coa consecuencia a efectos de indemnización que, nese caso, sería procedente”. Contra o fallo do TSXG cabe presentar recurso.

 

***

 

El TSXG confirma una condena al Sergas por denegar el ingreso en psiquiatría de Lugo a un paciente que falleció por un síndrome derivado de la esquizofrenia que sufría

 

18/10/2022.- La sección primera de la Sala de lo Contencioso-administrativo del Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) ha confirmado la sentencia que condena al Sergas a indemnizar con 40.000 euros a la madre de un paciente que sufría esquizofrenia paranoide y que falleció el 11 de noviembre de 2013, cuando tenía 33 años, en Lugo, tras ser dado de alta en el Hospital de Día de Psiquiatría y en el Servicio de Psiquiatría del Hospital Universitario Lucus Augusti.

 

La doctora que lo atendió en el Hospital de Día de Psiquiatría de Lugo, según la sentencia, “siempre venía poniendo en duda las patologías” del paciente. Los jueces aseguran en la resolución que en noviembre de 2013 presentaba “un estado de gran alteración”, como consecuencia de haber sido sometido a un juicio penal el día 7 de ese mes por agresión a un profesional médico, que concluyó con una sentencia condenatoria de conformidad. “El empeoramiento que se estaba produciendo, y del que el paciente era consciente, fue puesto por él, como anteriormente ya había hecho en diversas ocasiones, en conocimiento de la doctora, quien entendió que todo era fingido de cara a obtener un beneficio ante la jurisdicción penal (algo ilógico cuando ya había recaído sentencia firme)”, subraya el TSXG, al tiempo que recalca que la facultativa “desoyó la petición de ayuda y el internamiento que le solicitaba y procedió a darle el alta”.

 

“No satisfecha con tan anómala actitud, contactó telefónicamente con el Servicio de Urgencias de Psiquiatría del HULA advirtiendo a otra doctora de la situación del paciente y recomendándole que, si acudía por allí, no procediese a su internamiento”, afirman los magistrados, quienes resaltan que, en esos días, la situación psíquica del paciente empeoró de forma notable, “lo que fue apreciado, tanto por el dueño como por el encargado del hostal en que residía”. De hecho, el personal del establecimiento alertó a la policía el 10 de noviembre porque se había escapado “en un estado psicológico de elevado riesgo”.

 

Los agentes lo localizaron de madrugada cuando “vagaba por las calles de Lugo”. Ese día fue atendido en el Servicio de Urgencias del HULA por una doctora, la cual le diagnosticó brote psicótico, derivándolo al Servicio de Psiquiatría de Urgencias de ese centro hospitalario, donde fue atendido por otra facultativa, quien “haciendo caso de la advertencia y recomendación de su colega del Hospital de Día de Psiquiatría, hizo caso omiso, tanto del previo diagnóstico de la doctora, que había derivado al paciente a su servicio, como de su historial médico y de los claros síntomas de su estado”. Así, se limitó, según la resolución, “a mantenerlo en observación hasta la mañana del día 10 de noviembre, en que procedió a darle de alta, pese a que instantes antes el paciente había intentado agredir a un médico y a una enfermera de urgencias”.

 

Al día siguiente, el 11 de noviembre de 2013, el paciente provocó un nuevo altercado frente al edificio de la Xunta en Lugo, pues trataba de arrojarse a los vehículos que circulaban por el lugar, después de haber agredido a un viandante. La policía logró reducirlo y fue trasladado al hospital por el 112, donde ingresó en parada cardiorrespiratoria, “a consecuencia de la cual falleció, reflejando el informe de autopsia, como causa de la muerte, Síndrome de Delirio Excitado, derivado de la esquizofrenia que padecía”, resaltan los jueces, quienes consideran probado que ambas doctoras, “predispuestas por su apreciación subjetiva e infundada de que todo era fingido o exagerado, incumplieron sus obligaciones y desoyeron el dictado de los protocolos, sin valorar tampoco el historial psiquiátrico del paciente, y optaron por cerrar los ojos y darle el alta, abandonándolo a su suerte”.

 

“Mantener, como hace la administración, que no se ha probado la necesidad del internamiento del paciente en el presente caso, constituye una afrenta a la inteligencia de un ciudadano medio por profano que sea en la materia”, destaca la Sala, al tiempo que indica que “la relación de causa a efecto entre la situación psiquiátrica del paciente, su mal diagnóstico, la ausencia de internamiento en un centro adecuado a este tipo de pacientes y su muerte deviene indiscutida”.

 

No obstante, los magistrados señalan que “no cabe afirmar con total seguridad que otro hubiera sido el resultado de haberse atendido correcta y adecuadamente al paciente y de habérsele internado en el centro la víspera de su óbito”. Sin embargo, recalcan que “es precisamente esa incertidumbre acerca de lo que hubiera podido acontecer de haberse actuado con la diligencia exigible, de haberse diagnosticado certeramente su patología, en lugar de suponer actuaciones fingidas o exageradas que la propia vida demostró inexistentes, de haberse acordado su internamiento con tratamiento ad hoc y bajo control permanente, lo que hace entrar en juego la doctrina de la pérdida de oportunidad, ante la imposibilidad por esta Sala de apreciar una infracción de la lex artis -pues la sentencia solo ha sido recurrida por el Sergas y por su entidad aseguradora-, con la consecuencia a efectos de indemnización que, en ese caso, hubiera sido procedente”. Contra el fallo del TSXG cabe presentar recurso.

#NachoVidal "y su esquema piramidal de colaboradores"..+  CAPÍTULO 1 DE 7..+  -  CAPITULO 2 de 7..+  -  CAPITULO 3 de 7..+  CAPITULO 4 de 7..+  CAPITULO 5 de 7..+  CAPITULO 6 de 7..+  Capítulo 7 de 7...+   - ESPECIAL LUGURIA Y VICIO A COSTA DE LA SALUD Y DEL SERGAS. ..+   - EL SUEÑO ESPAÑOL DE #NACHO VIDAL...+   - La recompensa del #sueñoespañol a #NachoVidal del #sergas y #SegurançaSocial....+ - #NachoVidal "y su esquema piramidal de colaboradores"..+ Colabora y asesora Millán Calenti como vocal en las mesas de contratación del Sergas, etc..

social youtube xornalgalicia   feed-image